Keskin Bıçak

allah yardımcınız olsun..bende aynı durumdayım..eşimi kaybedeli tam 6 ay olacak ama sanki 2saat önceymiş gibi

eşimle 11 yıllık evliydik, 9 yaşında kızım ve 6 aylık oğlum varken 27 mart 2012 de ani bir şekilde ölüm haberini aldım. evde kendini iyi hissetmeyince sabah acile götürdük, acilden de kalp damar üzerine çok uzakta bir hastaneye sevkedildik. ambulansla o önde biz araba ile arkada hasteneye girdi, ondan sonra bir daha sağ olarak göremedim kendisini. hiç aklıma böyle olacağı ihtimali gelmedi ki. şimdi keşke daha iyi bir hastaneye götürseyim, acaba doktor ihmali mi var diye düşünceler bir yandan, acaba acı çekti mi, neler düşüdü bana son söz olarak birşeyler demeyi düşündü mü hastane görevlilerine birşeyler dedi mi, benim bundan sonra ne yapmamı istiyor, hep bunları düşünüyorum. acı çekti mi, şuan huzurlu mu? oğluna kızına bana doyamadı, şimdi hem anne hem baba olmak, herşeye yetmek zorundayım. eşimin şuan huzurlu olduğunu bilsem, biraz daha iyi olurum. Allah ıma dua ediyorum, onu aldın beni böyle acılar içine koydun, bari rüyamda göster, konuşayım sarılayım diye. kısa bir izinden sonra işe başlamak zorunda kaldım. doyasıya acısını yaşayamadım, hep gizli saklı ağladım. çocuklarım için. keşke daha çok fotoğrafve videosunu çekseymişim. özlem duygusu çok baskın şimdi. herşey O nu hatırlatıyor. çoğunlukla kendimi sahipsiz kedi gibi hissediyorum. nazara ben de inanıyorum. adaletsiz yalan dünya..yine olan Ona oldu diyorum.Onu eşim gibi çocuğum gibi seviyordum. hep Onun için dua ediyordum. bu dünyada yüzü gülsün diye uğraşıyordum. olmadı..
umarım ahirette yüzü güler. kıyametten korkardım eskiden, şimdi biran önce kopsun istiyorum. Alah ım O nu nur içinde yatır, bana ve çocuklarıma da sabır ve güç ver.

ben de eşimi 10 11 2011 de kaybettim allah hepimize sabır versin gün geçtikçe daha çok dağılıyorum nasıl baş edicem bilemiyorum

allah yardımcınız olsun,,çogumuz aynı acılardan geçiyoruz,,yalnız deilsiniz

papatya, nerde oturduğunu öğrenebilirmiyim ben hatayda oturuyorum seninle görüşmek istiyorum benim eşimde 27.08.2012 yalnızlığa ,acılara mahkum etti gitti benimde büyük kızım 9 küçük kızımda 6 aylıktı babamız bizi terkedince bir daha yüreğin gülmüyor kelimeler cümleler yetersiz anlatmaya hele birde büyük bir aşk varsa .15 seneni paylaşmışsan,silbaşa dönmek çok acıgünlerce anlatsam acım dinmez ve bitmez bu acıyı yaşayandan başka kimse anlayamaz Rabbim bu acıların ödülünü inşallah verir hepimize sabır ve yardım diliyorum Allahtan.

eş kaybından sonra yaşadığımız duygular aynı bende sevdiğim eşimi kaybedeli 8,5 ay oldu seçtiğiniz cümleler bile aynı bende kıyamet kopacaksa kopsun dedim canom kocam gidince aslında yaşayan ölüye döndüm 10 yaşına ve 1 yaşında iki kızım var onlar için zoraki yaşıyorum sürekli bu tür sayfalara giriyorum sanki çaresi olabilecekmiş gibi derdime 15 senemiz sevgi aşk doluydu sanki baştan yarım kalabcakmış gibi dolu dolu ve her saniyesi beraberdik işteyken bile 10 kere 20 kere arardı eşim beni ben hala inanamıyorum hiç bir şeyi yokken birden gitti süpriz ayrlmalar sebepsiz ayrılmaların üstesinden gelmek çok zor bende kendimi kimsesiz korunmasız hiçbir şeyim yokmuş gibi hissediyorum bu duygu beni hertürlü anlayışsız davranışlara karşı ağresifleştiriyor ben kimsesiz değilim kendimi korurum hissine kapılıyorumben hep onunla yaşlanacağım günleri hayal ederken uçup gitti şu satırları yazarken bile bu bir oyun şaka gibi hissiyle yazıyorum aslında sizinle görüşmeyi ne kadar isterdim küçük kızım 6 aylıktı onun doğuşuyla dahada başkalaşmıştık ama uzun sürmedi bizi yapayalnız kimsesiz bıraktı gitti acımı tarif edecek cümle bulamıyorum

bende eşimi kaybedeli 11 ay oldu 4 yaşında bir oglum var hiisettiklerimiz aynı insanın eşini kaybetmesi bu acının tarifi yok ancak yaşayan anlar sizinle görüşüp dertleşmek isterim bendeq3

bu site kurucusundan ricam görüşmek isteyen kişilerin e-posta adreslerimizi cevapladığımız kişilere iletebilirmisiniz sevgiler

elimizden geldiği kadar yardımcı olmaya çalışıyoruz.

Sitemize üye olarak mesaj yazarsanız. Sizinle görüşmek isteyenler de üye olduktan sonra sitemiz üzerinden mesaj atabilirler. Böylece daha rahat iletişim kurabilirsiniz.

YALNIZ BENİM ZANNEDİYORDUM BU ACIYI YAŞAYAN RABBİM HEPİMİZE SABIRLAR VERSİN 28 YAŞINDAYIM EŞİMİ İŞ KAZASI SÖNUCU KAYBETİM 29 YAŞINDAYDI 9 AY OLDU HALA DÜN GİBİ ÖZLEMİM DAHADA BÜYÜYOR 4 YAŞINDA OGLUM VAR ONUN ÜZÜLDÜĞÜNÜ ĞÖRMEK BİRŞEY YAPAMAMAK KAHREDİYOR BENİ ÇOK YORGUN VE ÇARESİZİM

teselli anlamsız ben eşimi kaybettiğimde 25 yaşındaydım 4 sene oldu ama biliyoruz ki ölüm en gerçek canım kabullenmeye çalış çünkü o kadar çok ki sadece biz değilz yaşamına devam etmeye çaklış insanların birçoğunun mutlu olmadığını bil bizim kadar mutsuz değil ama mutlu da değil ölümü basitleştir

rabbim yardımcınız olsun

Eşimle iki sene önce evlendik, sadece birbirimize kolay olalım dedik hayat kısa kolay olalım.. çok mutluyduk, ikimizin de 2.evliliğiydi ikinci evlilikler zor derler,deli gibi birbirimizi sevdik onun da çocukları vardı benim de, bir gün dedik ki artık çalışmayalım çok yorulduk senelerce - hayatın içinde koşturmayalım, sakinlik içerisinde mutlu birlikte keyif alarak bir hayat yaşayalım dedik ani bir kararla ikimiz de işlerimizi fesh ederek istanbuldan taşındık - akdenize gittik orada küçük bir ev tuttuk yerleştik ve yerleşeli bir ay olmuştu. huzurluyduk mutluyduk bana hep derdi ki sen yanımda olduktan sonra ben her yerde yaşarım önemli olan sensin derdi. çocuk çok istiyorduk benim yaşım 40 onun 45 ikimizin de cocuğu vardı ama bizim birşeyimiz olsun istiyorduk aylarca tedavi gördüm olmadı ve umudu kestim - yeni bir hayatın içine daldık öyle mutluyduk ki herkes bize imrenerek bakardı - nazara inanırmısınız işte bizde nazar oldu. Hamile kaldım eşim deli gibi havalara uçtu hamileliğimi öğrendikten 15 gün sonra ani bir kalp krizi ile vefat etti. aniden apansız göremedim bile ölüşünü - hastahaneye gittim - cenazesini aldım onu öptüm kokladım uyuyordu. tam hayallerimizi gerçekleştirecek tam huzuru bulduk mutlu olacagız derken bu olay oldu. öylece başka bir şehirde karnımda bebek ile öylece kala kaldım - ne yapacaktım bilmiyordum - tekrar istemediğim güle oynaya ayrıldığım istanbula geri döndüm - işe girdim - ayaklarım üzerinde durmak zorundaydım - çünkü artık bir bebek taşıyordum eşim öleli 50 gün oldu her saniye onu özlüyorum her an etrafımda - gözümün yaşı hiç dinmiyor - kendimi bırakmak günlerce uyumak istiyorum ama olmuyor hayat devam ediyor bebek var - çalışmak zorundayım - onun dışında beni deli gibi takip eden bir kızım var bana birşey olacak diye ödü kopan - onu öyle özlüyorum ki uyuduğumda hemen rüyama gelsin istiyorum. onu görmek koklamak istiyorum. kendimi biryerden atmayı bile düşündüm olmuyor yapamıyorsun, - hayat böyle birşey yaşayıp görüyoruz. bunlar geçer mi bilmiyorum sadece istanbulda her yer onu hatırlatıyor bana - en çok da içimi yakan şey dogacak bebeğimin babasız olması ve eşim hep derdi ki bebeğimiz olunca onu koklamak istiyorum derdi -- eşimin bebegi kucağına alamadan ölmesi...bu bana çok acı geliyor. hepinize Rabbim sabırlar versin diyorum. sabır sabır sabır

20 gün önce doğumuma 15 gün kala eşimi kaybettim.siz beni anlarsınız diye düşünüyorum.konuşmaya çok ihtiyacım var ancak bana benzer bir durum bulamayordum.mümkünse konuşabilirmiyiz.bana hiç birşey iyi gelmior hergeçen gün daha kötüye gidiyorum yarın psikologdan yardım almaya başlayacağım ama biliyorum ki oda faydalı olamayacak.
bana zaman ayırırsanız sevinirim

Ben sizi çok iyi anlıyorum.Bende haziran 2012 de eşimi kaybettim.Kızımıza 4.5 aylık hamileydim şimdi kızım 6 aylık yaşamaya çalışıyorum.Birçok insan atlattığımı düşünüyor ama içimi Rabbim bilir acımız gerçekten çok büyük tek isteğim kızımın yüzünün gerçekten gülmesi ve onunla imtihan olmamak ve cennette eşimle buluşmak yalnız değilsiniz bunu bilin istedim.