Keskin Bıçak

sevda öyle beklenmedik birşey ki...
elin kolun bağlanıyor birden...
kaçmak istiyorsun ilk önce...
korkuyorsun çünkü...
birini bu kadar sevmekten,onu hayatının merkezine koymaktan,birine bu derece güvenmekten,bağlanmaktan deli gibi korkuyorsun...
ama yine de kurtulamıyorsun sevdadan...

sevdanın gizemine kapıldın mı bir kere,kopamıyorsun artık...
herşey pespembe oluyor...
kendini dünyanın en mutlu insanı gibi hissediyorsun...
gülmek geliyor içinden...
sevdiğini tüm evrene haykırmak...
sevgilinin gözlerinde erimek...

sonra hayal kuruyorsun sevgiliye dair...
hele bir de sevgilinin de yüreğine düşmüşse sevda ateşi...
işte o zaman için daha bir kıpır kıpır oluyor...
bir gelecek düşlüyorsun sevgiliyle...
o yanındayken,yüreği seninleyken kimse zarar veremez bana diyorsun kendi kendine...
herşeyden vazgeçiyorsun,sevgiliden başka...
hiçbir şey korkutmuyor seni artık...
daha önceki korkuların birer birer kayboluyor...
yapmayacağım dediğin şeyleri yapıyorsun...
körü körüne bağlanıyorsun...
sevmek,sevildiğini hissetmek o kadar güzel bir duygu ki...
sevda sarhoşu oluyorsun...
sevda nöbetleri başlıyor sonra...

her an sevgiliyi düşlüyorsun...
hep mutlu olsun,hep yanında olsun istiyorsun...
bir dakika ayrı kalmak bile acı veriyor sana...
tahmin edemeyeceğin kadar çok özlüyorsun...

sonra bir korku düşüyor içine ister istemez...
bir gün ya bir gün artık beni sevmezse,onsuz kalırsam diye...
varsın beni sevmesin diyorsun,benim sevdam yine devam eder diyorsun...
doğru sevgili olmasa da senin sevdan yaşamaya devam eder...
ama ya onsuz kalmak...
sesini duyamamak...
sevdiğini söyleyememek...
sevildiğini duyamamak ondan...
varlığını hissedememek...
yüreğinin üşümesi...
yüreğinin sıcaklığını hissedememek...
gözlerindeki anlamı görememek...
bitmek bilmeyen sevda ateşi...
özlem...
hasret...

sonra bir gün sevgili gidiyor aniden...
seni derin bir yalnızlığa bırakarak...
herşey bitiyor o an senin için...
sanki dünya duruyor...
herşey anlamını yitiriyor...
senin herşey olan sevgili gidiyor...
herşeyin gidiyor...
gecelerce ağlayıp düşünmekten delirecek hale geliyorsun...
neden...
günler geceler geçiyor...
özlem içinde...
sevda nöbeti içinde...
yüreğinde sevda ateşiyle...
nedenini bir türlü anlayamıyorsun...
sonra bir gece gökyüzünü seyrederken içinden tüm kainata haykırıyorsun...
ey yıldızlar...
ey gökyüzü...
sevgiliye benden selam götürün...
hasretimi,özlemimi götürün...
yüreğimin sıcaklığını götürün...
kulağına fısıldayın son kez benim için...
seni seviyorum diye...
ey sevdiğim özlemin çekilmez oldu,sevdan yüreğimde ateşten kor oldu,gel artık sevgili...
dön,gel artık yüreğimin sahibi...
yarimi benden ayiran ucak geri getir sevdigimi bana..
daglar..
ey yüce daglar, cekilin aradan..
ellerinin sicakligini..
ellerinin huzur veren sicakligini ellerime yeniden kavusturup..
yine yükseklerden kol kola izleyelim koca sehri..
beraberce takip edelim akan gemileri, dalgali denizi..
yine bir aksam karanliginda yakomozlar altinda..
basbasa giderelim tüm hasreti..
dön,gel artık yüreğimin sahibi...