Keskin Bıçak

Vakit, ikindi sonu.Güneşin rengi gökyüzünü kızıla boyamak da. Martılar gözlerimde kanat çırpıyor. Seni önce, Rab-bim''e sonra,çığlıkları sonsuzluğu andıran martılara bırakıyorum.Güneş reginde deniz,hayalin tutuşmuş yanmakta. Nasılda ürpertiyor soğuk insanı.Rivayete göre; CENABI HAK "suyu yaratmış ve nazar kılmış.

Yaratıcısının nazarından öyle ürperti duymuş ki su, o gün bu gündür,rüzgar olmasa bile, korkudan titrer dururmuş.

İnsan bu su misali…Kıvrım kıvrım akar ya,benim de ruh derinliklerime akmak ta iken düşünceler...

İnsan bu! Bazen,rahmet deryasıdır.bazen,zulmet.Kimi gün,sevgi kupası olur. kimi gün nefret.Bahar iner iklimine apansız,çiçeklenir renk renk kalp ovası. kimi gün, kışı soluklanır yaz ortasında yüreğine kar yağar şaçından evvel.

Hayata dönüyorum.Su misali kıvrım kıvrım akamasam da,dönmek zorunda kalıyorum.Hayat; artılarla-eksilerle dolu karışık bir problemden başka ne ki! Çözemediğimiz noktalarda hemen çözülmemiz,kendimizi kapıp koyuvermememiz gerekiyor.

Benim olmanı istemedim aslında.Benim dediği pek çok şey,zamanla insanın avuçlarından akıp gitmiyor mu? Benim dediği çocukluk,gençlik,hayaller,ümitler ve hayatın kendisi.Dört elle sarıldığı, benim hayatım dediği ömrü bile insanın avuçlarından kayıp gitmiyor mu? Ölüm kucaklamıyor mu tüm varlıkları.

Aşkı yaratan; HZ.Allah! Sonsuz aşkta,yine O’na duyulandır bunu çok iyi biliyorum ama gene de ayrılık,ağır geliyor bedenime.Geceler derinleşiyor git gide.. dipsiz kuyulara dönüyor. Bu kuyulara attığım düşünce taşları dibi bulmadan uyumak haram oluyor.

Sabun kadar kaygan,amaçsız adımlarca elimden çıkıyor günler. Sahip olamıyorum saatlerime. Bir şeyler yatıklaşıyor hiç doğrulmamacasına. ilerlerden ilahi aşkın izleri gözüküyor,bizi takip et dercesine...Bir taş atacağım kuyuya,bir taş daha...Seninle sohbetlerin,tadı başkaydı.

Bir ağıt gibi, eştim odalarını evimin. Hıçkırıklar çaktım duvarlara.Çivilerden daha sivri, daha paslı. Ve hayallerimi astım bu çivilere kalbimden söküp söküp. Duvarlarda kanadı hayallerim...

Ümitlerimin bittiği çöller de;doyasıya bakamadığım gözlerinin devasa vahaları çıkar mı karşıma bilinmez. Meğer,sen bir serapmışsın.

alıntı