Keskin Bıçak

Yüreğimle baktım gözlerine bekledim sadece “Hayır, gitmiyorum!!!” demeni o an oyle istedimki…

şimdi özlüyorum biliyo musun bana öyle yok yere kızmanı… ağlamalarımın tek sebebi sensin… gözyaşlarım, onlar bile beni dinlemiyo artık… senden bu kadar nefret ederken hala nasıl bu kadar özlediğimi bilmiyorum… açıkcası bilmekte istemiyorum… ama aşkı özledim… beni terk edeli cok uzun zaman oldu… sanki yaşamıyorum, durdu kalbim… artık şarkılardanda zevk almıyorum… ikimizin şarkısı çalmıyo artık hiçbir yerde… içkiler sarhoş etmiyo beni; çünkü beni sarhoş eden gözlerindi… o gözleri arıyorum bira şişelerinde… herhalin aklımda… dert etmeyi bırakmalı mıyım sence? insanın en kötü huyu alışmak, hala direniyorum bu yalnızlığa alışmamak için… ama alışıyorum sanırım… nedense sevemiyorum artık… yoksa giderken yanındaki kalbim miydi? ben yalnız seni severdim… hani dahada cekerdim seni içime… kızgın değilim hiç inan kırgın değilim üzgünüm… sadece üzgünüm çünkü bundan böyle bende sevemeyeceksem sebebi sensin… sen….

Bir umut gibiydin
Sen de gelip geçtin
Aşkın en güzel yerinde
Seni sen bitirdin

Sanma düşünmem artık
Bugün seni andım
Ne kadersizmişim ahbe gülüm
Hala almaz aklım

Nerelerdesin şimdi, kimlerin oldun?
Aşk silahıyla söyle kimleri vurdun?
Anladım ki en sonunda beni unuttun

Boşver beni unut gitsin
Sen kimseyi yürekten sevemezsin
Boşver beni, boşver, unut gitsin
Bundan böyle ben de sevmeyeceksem
Sebebi sensin