Keskin Bıçak

bundan sonra yazdıklarım bir iç geçirmekten öteye gidemeyecek belkide...belkide hep o kurduğumuz hayal denizlerin yamacına yerleştirdiğimiz küçük barakamızda yaşayacağım ben. senle sensiz düşler yaratacağım kendime, küçük çekimser çocukları dost kılıp kendime, özlem duyduğum oyunları oynayacağım onlarla birlikte. her gece hayata giden yollarımın yönünü sana çevireceğim...

aşkı koyacağım sensiz saatlerimin üzerine, sonra sende biriken o bin yıllık sevdayı... günün tüm oyunlarına o sıradan, basit ,sahte yaşadığımız o hayatlara inat gecelerimi kendim olmaya, kendin olmaya kitleyeceğim. yarınların hayali düşecek aklıma, o içime umut tohumlarını senin ektiğin yarınların hayali....

ölümün o ince çizgisinden çevirdiğin bu ömrüme, anlam kattığın için, ne kadar minnet duyduğumu anlatacağım sana sen yokken. aynı şarkı yenileyecek sürekli kendini ve içinde seni bulduğum için her defasında farklı yaşayacağım ondaki ezgileri...

ihanetim geceden çok kendime olacak bundan sonra. seninle o hayal sevdanı paylaşırken içimdeki burukluğu yaşayacağım ben. bu anlatamamazlığımı, bu kaybetme korkumu yaşayacağım en çok. gidecek olman düşecek içime her defasında, kendimi,gidişinde beni aldığın o ince çizgide tekrar bulacak olmam düşecek.

sana yazmak için bile uyumanı bekleyeceğim, geceye kendini emanet etmeni korkusuzca.uyurken ne kadar kendin olduğunu, ne kadar tasasız olduğunu düşleyeceğim mesafelere inat. yanımda olsaydı ne yapardım diye düşünmeyeceğim tek. yanımda olman ne denli korku salıyor böyle zamanlar da bilir misin? ne denli korkuyorum gözlerimin ardında sakladıklarıma ulaşırsın diye.

mavi den bir sevda yaratacağım kendime, sensizliğimde seninle.. içinde acılarım olmayacak bu kadar keskin. içinde ağlayan, umutsuz çocuklar olmayacak, içinde asıl suçlular dışardayken, içerde, işkence de yitirilenler olmayacak.yarınların tasası olmayacak içinde...

öyle bir sevda yaratacağım ki en yakınımdayken bile dokunmayacağım ellerine. sakınacağım kendimden bile. bu dünyada ki yorulmuşluğumu terk edip tüm özlemlerimi oraya akıtacağım. biliyorum, hayal bir sevda benimkisi, belkide senin sevdana olan tutumsuz kıskançlığımdan kendime tüm yaşattıklarım.

neden korkuyorum en çok bilir misin? bilirsin elbet, sen değilmisin cümlelerimi benden önce kullanmayı bilen. sen değilmisin daha hayatıma girmeden varlığını hissettiren. sen değilmisin ben susarken bile beni bana anlatan......

en çok gidişinden korkarım, en çok başlamadan ayrılıklara emanet etmenden korkarım beni...en çok beni,kurduğumuz o hayal denizlerin yamacında ki barakandan kovmandan korkarım...

başka sevdaların eşiğinde de olsan, benden gizli sevdalanmandan korkarım en çok.. yüreğine doğacak aşktan değildir korkum, korkum onun geldiği zaman benim yalnız kalmamdandır. sanarlar ki bencilcedir duygularım, oysa ben sana "sen"i ulaştırmak için onu ararım senin kadar...

alıntı