Keskin Bıçak

Çocukların, boşanma olayından etkilenme biçimleri farklıdır. Her boşanan ailenin çocuğu davranış bozuklukları geliştirecek diye bir kural yoktur. Anne-babalar boşandıktan sonra da anne-baba olma sorumluluklarını yerine getirmeye devam ettikleri sürece, çocuklarına ilgili ve sevgi dolu yaklaştıkları sürece sorunlar en aza inecektir. İstenen bu olmasına rağmen, çoğu zaman anne ya da baba çocuğa uzak kalır. Çocuk anne-babası-nın güvenim hissedemez. İhmal edilir, ilgiden ve sevgiden uzak kalırsa duygu, düşünce ve davranış bozuklukları geliştirebilir.
Bunlar;

• İçe kapanma,
• Saldırganlık,
• Altına kaçırma,
• Gece korkuları, kâbuslar,
• Hayatın geneline karşı korkular,
• Çocukluk fobileri,
• Çocukların depresyonları,
• Tırnak yeme,
• İştahsızlık ya da aşırı yemek yeme,
• Uyku bozuklukları,
• Öfke nöbetleri,
• Ağlama nöbetleri,
• Okul başarısında düşme,
• Dikkati toplamada zorluk,
• Vurdumduymazlık,
• Aşırı duyarlılık,
• Yaşıtlarla ve çevreyle iletişim kurma sorunları,
• Özgüven eksikliği,
• Kendisiyle ve hayatla barışık olmama,
• Ayrılığı-boşanmayı inkâr-ret,
• Yalan söyleme,
• Anneye aşırı bağımlılık,
• Kendine acıma,
• Utangaçlık,
• Kıskançlık krizleri,
• İntihar girişimleri vb.

Yukarıdaki ve benzeri davranışlar, boşanan ailelerin çocuklarında, eğer anne-babadan biri ya da her ikisi birden ilgisizse, çocuk anne-babasından birini ya da her ikisini birden ya çok az görüyor ya da hiç görmüyorsa, anne-baba ilgisi, sevgisi, güveni ve otoritesinden yoksunsa, çocukta oluşma riski yüzdesi fazla olan davranış bozukluklarıdır.