Keskin Bıçak

Beş yaşında sevimli mi sevimli bir kız çocuğu ve ailesiyle terapi çalışmaları sürdürüyordum. Küçük kız neşe dolu, durmadan bıcır bıcır konuşan, sürekli sorular soran, yüzünden gülücükler ve merak ifadesi eksik olmayan, afacan bir çocuktu. Sorun ise, geceleri anne-babasıyla yatmak istemesiydi. Anne-babası çalıştığı için onları çok az gördüğünü , özlediğini ve onlara doyamadığım, bu yüzden de onlarla birlikte uyumak istediğini söylüyordu. Yani bu isteği korktuğundan dolayı değildi.

Sürekli annesine, babasına sarılıp yanaklarına öpücükler konduruyor ve onları çok sevdiğini söylüyordu. Kızı ona her sevdiğini söylediğinde annesi de ona ´´Ben de seni çok seviyorum" diyordu ama babası aynı yanıtı vermiyor, ´´Güzel kızım tatlı kızım" demekle yetiniyordu. Hiç unutmuyorum, bir gün bana "Babalar sevdiklerini söylemezler mi?" diye sormuştu.

Ben de ona "Elbette söylerler" demiştim. "Ama babam hiç söylemiyor ki" derken, cıvıl cıvıl bakan gözleri hüzünle dolmuştu.

Babalar çocuklarına neden sevdiklerini söylemezler? Sanırım burada erkek çocuklarının yetiştiriliş tarzları devreye giriyor. Annelere dikkat edin, kızlarına sevdiklerini söylerler ama oğullarına söylemezler. Çünkü eşleri erkek çocuğuna sevgi gösterisi yapmanın ve sevgiyi söylemenin doğru olmadığını söyler. Bizim toplumumuzun geleneksel inancıdır bu.

Erkek çocuklar sevildiklerini sözel olarak pek duymazlar. "Çok güçlüsün, sen başarırsın" vb. sözler söylenir onlara ama "Oğlum seni çok seviyorum" denmez. Anneler arada sırada söyleseler bile babalar hiç söylemez. Bu şekilde sevgi sözcüklerini duymayan erkek çocukları da baba olduklarında çocuklarına "Seni çooook seviyorum" demezler. Onlar için bu sözcükler çocuğu şımartır, otoritelerini zedeler. Ne yazıktır ki, babalarından bir ömür boyu "Seni seviyorum" cümlesini duymayan insanlar vardır.

Oysa bir çiçeği bile sevgiyle suladığınızda daha çok geliştiğini ve güzelleştiğini görürsünüz. Bu konuda araştırma yapan bilim insanları, çiçeklere sevgi dolu sözcükler söylendiğinde çiçeklerin daha uzun ömürlü olduklarını, sevgi sözcükleri söylenmeden sulanan çiçeklerin ise kısa bir süre sonra solduklarını söylüyor.

Çağımızda davranış bilimciler sevgi enerjisinin ve sevgiyi ifade etme biçiminin son derece önemli olduğunu üstüne basa basa vurguluyorlar. İnsan yaşamında sevginin en son sıralarda yer aldığı günümüzde çocuklarımızı sevgimiz ile kazanacağımızı unutmamalıyız.

Çocuk büyütmek zahmetli bir uğraş. İlgilenmek için zaman, büyütmek ve okul eğitimi için para gerekiyor. Çocuğa "Seni seviyorum" demek için ne zamana ne de paraya ihtiyaç var. Sevgi çok cömert. Söylemek için hiçbir bedel ödemeyeceğiniz bu iki kelimeyi lütfen ondan esirgemeyin.

Baba olmak da zor zenaat

Baba olmak kesinlikle kolay değil. Ama gerçekten baba olmaktan söz ediyorum. Baba olmayı sadece kelime anlamında yaşayanlardan, baba olmayı sadece disiplin aracı olarak görenlerden, baba olmayı gövde gösterisi yapmak sananlardan, baba| olmayı çocuktan uzak durmak olarak görenlerden, baba olmayı bağırıp kızmak zannedenlerden bahsetmiyorum. Çünkü böyle baba olmak kolay.

Gerçek sorumluluklarının farkında olan, bilen, gören ve uygulamaya özen gösteren baba olmak zor. Neresi zor derseniz, uygulaması, hayata geçirmesi zor. Çünkü emek, çaba ve zaman istiyor. Hayatınızın bir bölümünü baba olmaya ayırmanız gerekiyor.

Erkekler baba olmayı, kendi babalarını model alarak öğreniyorlar. Ancak bu hemen değişmeli. Her erkek kendi babasının olumlu modelindeki motifleri almalı ve sonra çocuğunun kişilik yapısına göre kendi baba olma rolünü oluşturmalı.

Çünkü bilmeliyiz ki, hepimiz farklı kişiliklere sahibiz. Bir an için babanızın kişiliğini düşünün, sizin kişiliğinizle aynı mı?Mutlaka benzeşen yönleriniz vardır ama birbirinizden ayrı olan taraflarınız da vardır. Şimdi kendinizi ve çocuğunuzu düşünün, Birbirinizden ne kadar farklısınız değil mi? Hiçbir zaman eski formatlardan yeniler oluşmaz. Babanızla sizin ilişkinizi, çocuğunuzla ilişkinize formatlayamazsınız.

Dediğim gibi, baba olmaya zaman ayırmanız gerekiyor. Hayatınızın bir bölümünü, ömür boyu baba olmaya adamanız gerekiyor.

Tıpkı anne olmadaki gibi, baba olmayı da öğrenebileceğiniz bir okul yok. Baba olmayı kendi babanızdan, toplumdaki baba modellerinden, toplumun size yüklediği rolden ve en önemlisi de baba olmayı çocuğunuzdan öğreniyorsunuz. Çocuklarınız size baba olmayı öğreten en iyi öğretmenler. Bu yüzden çocuklarınızı can kulağıyla dinleyin.