Keskin Bıçak

Eşlerine anne olan kadınlar olduğu gibi, eşlerine baba olan erkekler de var. Bu erkekler baba olduktan sonra, baba olma rollerini eşlerine de genellerler. Eşlerine tıpkı bir babanın, çocuğuna davrandığı gibi davranırlar. Eşlerine sürekli karışırlar, yol gösterirler, eşlerinin devamlı hata yaptıklarını düşündüklerinden onları hep uyarırlar, yanlışlarını yüzüne vurmaktan çekinmezler, eşlerine doğru yolu göstermek için uğraşırlar, eşleri hata yaptığında bağırır, küser ya da duygusal cezalar verirler.

Eşlerinin herhangi bir konuda tek başına karar almasını istemezler, tepki verirler. Bu erkeklerin eşleri kocalarına sormadan saç şeklini ve rengini değiştiremez, bir arkadaşıyla dışarı çıkamaz, tek başına alışveriş yapamazlar.
Eşlerine baba olan erkekler, tıpkı bir babanın çocuğuna kaygılanması gibi, eşlerini merak eder, kaygılanırlar. Eşleri bir yere gittiğinde, başına kötü bir şey gelir diye ya çok merak ederler ya da gideceği yere eşlerini kendileri götürürler. Eşleri hastalandığında, kendilerine iyi bakmadığı için kızarlar, sağlığına Dikkat etmediği için öfkelenirler. Kocaları eş gibi değil de, baba gibi olan kadınlar bu durumdan hiç de hoşnut değildirler. Kendilerini küçük bir kız çocuğu gibi hissettiklerini söylerler.

Bu iletişim biçimi sağlıklı bir iletişim değildir. Zamanla eşler arasında kavga ve tartışmaların çıkmasına, kadının isyan etmesine kadar olumsuz sonuçlara varabilir. Kadınlar bir baba değil de bir koca istediklerini ifade ettiklerinde eşlerinin büyük tepkileriyle karşılanır ve nankörlükle suçlanırlar.

Siz nasıl bir baba ve eşsiniz bilemiyorum ama baba olma rolünüzü evliliğinize bu şekilde yerleştirdiyseniz acil önlemler almanızda fayda var. Karınızın sizin öğütlerinize değil de sohbetinize ihtiyacı var. Karınızın sizin takibinize değil de ilginize ihtiyacı var. Karınızın sizin eleştirilerinize değil de onayınıza ihtiyacı var. Evlilik paylaşımdır, müşterek yaşamınızın, duygu ve düşüncelerinizin paylaşımıdır. Tabiî ki, birbirinizi eleştirdiğiniz zamanlar, olaylar ve durumlar olacaktır ancak bu sorunlar birlikte, her ikinizin de çözüm önerileriyle olumlu sonuçlara varacaktır. Tek tarafın istekleri doğrultusunda değil.

Size eşinizle empati kurmanızı, kendinizi onun yerine koymanızı öneririm. Yani rolleri değiştirin. Eşinizle empati kurduğunuzda, eminim ki, onu daha iyi anlayabilecek ve sadece çocuğunuza baba olmayı, eşinize ise eş olmayı seçeceksiniz.