Keskin Bıçak

paylastigin siir bu resimle bir bütün oldu gercekten.hayatta beklentiler özlemler bitmez.....
siirsel yönüm cok var denmez aslinda, bazen bir iki sözcükten etkilenip bir iki satir eklerim.
güzel, anlamli eklentilerin zaten edebiyattan anladiginin bir göstergesi:)
cok güzel paylasimlar, tesekkürler.

senin de güzel gören yüreğine sağlık kardeşim,teşekkür ederim

dün eklediğimde şiirin adını yazmamıştım.Ümit Yaşar Oğuzcan'ın paylaşıtğım şiirinin adı "Beşinci Mektup"

resimdeki şirin çocuğun duygularına tercüman oldumu bilinmez ama sanki ümit yaşar oğuzcan ın beşin mektub adlı şiiri bir nebze de olsa çocuğun dili ile dillendirilen özlem duysunun insan hayatındaki yani şairin kendi yaşamına ait yankılarını bildiriyor bizlere...o yüzden şiiri buraya eklemek güzel olur diye düşündüm..

Aslında özlem duygusu her insanın gönül dünyasında farklı şekilde mâkes bulur...

ama sanırım celin kardeşim senin gibi şiirsel yönümüz artık pek yok sanırım...biz başka şairilerin dizelerini ekledik ama senin dizelerin bu güzel şirin çocuğun sanki yüreğinden geçenlere tercüman olmuş,yüreğine sağlık kardeşim...

Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?


Güneş çoktan doğdu.
Uyanmış olmalısın.
Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi?
Öyleyse ayrılmadık.
Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz.


Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum.
Önce beklemekten.
Ömür boyunca ya bekliyor ya bekletiyor insan.
İkisi de kötü, ikisi de hazin tarafı yaşantımızın.


Bir çocuğun önce dogmasını bekliyorlar,
Sonra yürümesini, konuşmasını, büyümesini…
Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasını,
Kanunlara saygı göstermesini,
İnsanları sevmesini, aldanmasını, aldatmasını bekliyorlar.


Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun.
Ya o? Ya o?
İnsanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat,
Çocuklarından saygı ve bir parça huzur bekliyor,
Saadet bekliyor yasamaktan.


Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık.
Aradıklarının çoğunu bulamamış,
Beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak
Göçüp gidiyor bu dünyadan.


İşte yasamak maceramız bu.
Yasarken beklemek, beklerken yasamak
Ve yaşayıp beklerken ölmek!

Özleme bir diyeceğim yok.
O kömür kırıntıları arasında parlayan bir cam parçası.
O nefes alışı sevgimizin, kavuşmalarımızın anlamı.
O tek güzel yönü bekleyişlerimizin.


İnsanlığımız özleyişlerimizle alımlı,
Yaşantımız özlemlerle güzel.
Özlemin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin.
Bir kokusu var bütün çiçeklere değişmem.
Bir ışığı var, bir rengi var seni özlemenin, anlatılmaz.


Verdiğin bütün acılara dayanıyorsam;
Seni özlediğim içindir.
Beklemenin korkunç zehri öldürmüyorsa beni;
Seni özlediğim içindir.
Yaşıyorsam; içimde umut varsa,
Yine seni özlediğim içindir.


Seni bunca özlemesem; bunca sevemezdim ki!

Ümit Yaşar Oğuzcan

..

gerçekten güzel dillendirmiş şair özlemini..

yüreğimde sana dair özlemler biriktiriyorum sevgili,

ah edip ağlamadan sineler dağlamadan su gibi çağlamadan bu dağlardan aşılmaz..

yolcu buruk baş gerek, gözde daim yaş gerek
yoksa yollar aşılmaz..

seni elimin yetiseceginden daha yukarlara koydum, aman sakin kuruma, dokunan olmasin diye!
gözle görünmeyecek kadar uzaklardasin simdi, kim bilir belki baska diyarlardasin...
anladim ki büyümem gerek...

:)) ..........kuslar mi yedi dersin?