Keskin Bıçak

Ağlamak,belki yılların içinde biriktirdiklerini dökebilmektir satırlara..Belki sus tadında mevsimlere kanat almaktır..Ne yapacağını bilememenin getirdiği bilinmezlikler nehirlerinde belkide rotasını bulmuş gemi misal,ufku görmektir ala karanlık sabahında..

Ağlamak ,üşüyen yüreğini ısıtabilmektir belki..Yüreğinde ayazların en derinini yaşarken,gözyaşından yorganları sarmaktır yüreğininin herbir hücresine..Isınabilmektir bir an..

evt, bunu daha önce okumustum....
ne kadar güzel demis yazar
"Aglamak için gözden yas mi akmali?
Dudaklar gülerken insan aglayamaz mi?"
her kitasi ayri anlam tasiyor, yine hüzünlenerek okudum, paylasimin icin cok saol!
hersey bazen göründügü gibi degil....