Keskin Bıçak

Eşlerini kaybeden annelerin, çocuklarına aşırı bağımlılık geliştirdiklerini gözlemliyoruz. Eşini trafik kazasında kaybeden bir anne, çocuğunu servis aracıyla okula göndermiyor, kendisi götürüyordu ve okul ders saatleri bitene kadar okulda bekliyordu. Çocuğunu sokakta oynaması için çıkarmıyordu, kısacası çocuğuna izole bir hayat oluşturmuştu. Yaz tatiline başka bir şehre gitmiyorlar ve her an birlikte, sanki bitişik yaşıyorlardı. Bu durum çocuk için de geçerliydi. Çocuk da annesine o kadar bağımlıydı ki, on yaşında olmasına rağmen, annesini terapi odasına aldığımda, dışarıdaki bekleme odasında oturamıyor, annesinin yanına gelmek istiyordu. Geceleri birlikte uyuyorlar, ayrı odalarda yatamıyorlardı. Bu vaka aşırı bir örnek olabilir ama bazı davranışları tüm anneler yapabiliyorlar. Bu davranışlar arasında;

• Çocukla birlikte yatma,
• Sürekli çocuğun başına kötü bir şey gelecek duygusu ile endişelenme,
• Çocuk için kaygı duyma ve bu kaygıyı aza indirmek için çocuğun günlük yaşamında yapması gerekenleri kısıtlama,
• Çocuğun sağlığı ile ilgili sürekli endişe duyma ve bu endişeleri çocuğa yansıtma,
• Çocuğu sosyal ortamlardan uzak tutma,
• Çocuğu spor gibi aktivitelerden uzak tutma,
• Çocuğu sürekli kontrol etme,
• Çocuğa sürekli olumsuz uyanlarda bulunma (düşersin, hastalanırsın, kaybolursun vb.)
• Çocuğu kendine bağımlı hale getirme böylece kolay kontrol edeceğini umma,
• Çocuğa sık sık babasının ölümünü hatırlatma,
• Çocuğa aşırı ilgi,
• Çocuğun yapması gerekenleri annenin yapması,
• Çocuğa sorumluluk vermeme,
• Çocuğa güvenmeme.

Yukarıdaki ve benzeri davranışlar, eşlerini kaybeden annelerin çocuklarına yaklaşımlarında çok sık rastlanan davranışlar arasında yer alıyor. Anneler ellerinde olmadan aşırı bir koruyuculuğa giriyorlar ve çocukları için geri dönüşü zor olan psikolojik bozukluklar yaratabiliyorlar.

Sizin de çocuğunuza davranışlarınız arasında bunlar varsa, bir an önce davranışlarınızı düzene koymaya özen gösterin.

Kendiniz bunu başaramıyorsanız uzman yardımı alın. Zaten anne-babayı kaybetme gibi duygusal travmalarda uzman yardımı şarttır.