Keskin Bıçak

Yolların karıştığı yerde
Birdenbire
Bardaktan boşanırcasına
Yağdın yüreğime

Toprağın ve benim
Yüreğimiz kabarık
Toprak güneşi düşünüyor ben
Ne güzel düşünüyorum seni bilsen


Cengiz BEKTAŞ

Gözlerinin içine girdim baska alemler gözledim
Ben bunlarla övünmedim beklemedim illa
Beklemedim illa beklemedim sevdim

Gölgelemedim bagini bahçesini
Günü günesi örtmedim
Yapilanlar söylenmezki her zaman
Sömürmedim illa sömürmedim illa

Sömürmedim sevdim
Yapilanlar söylenmezki her zaman
Sömürmedim illa sömürmedim illa
Sömürmedim sevdim

Illa illa illa illa
Illa illa illa illa illa sevdim

Yüregine kulak verdim nefes aldi ben dinledim
Duyduklarim anlatilmaz sir vermedim illa
Sir vermedim illa sir vermedim sevdim
Duyduklarim anlatilmaz sir vermedim illa
Sir vermedim illa sir vermedim sevdim

Gölgelemedim bagini bahçesini
Günü günesi örtmedim
Verilenler istenmezki her zaman
dilenmedim illa dilenmedim illa
Dilenmedim sevdim


leman sam : illa

Bunca yıl herkesten kaçtın
En sonunda buldum sandın
Ansızın içini açtın
Yapma dedim yaptın gönül

Gözleri senden uzaktı
Fark edilmez bir tuzaktı
Sana böylesi yasaktı
Yapma dedim yaptın gönül

O bir yolcu sen bir hancı
Gördüğün en son yalancı
İçinde ki serin sancı
Gitmez dedim kaldı gönül

Sen istedin ben dinledim
Senden ayrı olmaz dedim
En sonunda bende sevdim
Şimdi beni kurtar gönül

Gözlerin bakar da görmez
Ellerin tutar da bilmez
Gece gündüz fark edilmez
Demedim mi sana gönül

Sabahın tam üçündesin
Dertlerin en gücündesin
Hâlâ onun peşindesin
Gitme dedim gittin gönül

Böylesi sevdiğin için
Bir kördüğüm oldu için
Ağlıyorsun için için
Demedim mi sana gönül

Sen istedin ben dinledim
Senden ayrı olmaz dedim
En sonun da bende sevdim
Şimdi beni kurtar gönül



leman samdan dinlemenizi tavsiye ederim!

Her an “ölecekmişim” gibi içimde titreyip duran korkudan...

Ve her an yeni bir hayata “doğacakmışım” gibi içimde çarpıp duran heyecandan habersiz...

Ve sevdiğimi zannedip...

Sevgiyi bildiğimi zannedip...

Yaşayacaktım...

Yaşamak denirse...

Seni sevmeseydim...

***

Mevsimleri sevmeyecektim...

Sevdiğimi zannedip...

Yağmurun mahzun kalbimi okşamasını...

Nefes almakta zorlandığımda rüzgarın yetişmesini...

Güneşi...

Yıldızları...

Gülü ve bülbülü bilmeyecektim...

Ve gizlice ağlamayı...

Bildiğimi zannedip...

Aşkı bilmeyecektim...

***

Seni sevmeseydim...

***

“Bir ömür boyu” yetmezdi bana...

Ben seni severek...

Cenneti istemeyi öğrendim; ve sonsuzluğu...

Uykuyu uysal bir kedi gibi yanıma alıp, şafak vakti ettiğim dualarda...

Sana ve sevgime bakıp...

Rabbimi öğrendim...

O’nun büyüklüğünü öğrenmenin mümkün olmadığını öğrenip...

Hayreti öğrendim...

***

Eğer seni sevmeseydim...

Yaşadığımı zannedip...

...

Murat Başaran

Hayat arkadaşını çok dikkatli seç, mutluluğunun yada bedbahtlığının %90’nı bu karara bağlıdır.

Ağladığımı kimseye söyleme anne
Onlar beni güçlü biliyor
Onlar beni en zor günümde bile ayakta biliyor
Ben aslında geçirdiğim her günün akşamı evde ağlarken
Onlar benim içimin sızladığını, yüreğimin yandığını bilmiyor...

Ağladığımı kimseye söyleme anne
Onlar beni kral biliyor
Onlar beni kızdım mı, dünyayı yakacak insan biliyor
Ben aslında onun gözlerine bakmaya bile kıyamazken,
Onlar benim bir erkek uğruna üzüleceğimi tahmin bile etmiyor...

Ağladığımı kimseye söyleme anne
Onlar beni ağlamaz biliyor
Onlar beni... Üzüldüm mü bulunduğum şehri bulutlar kaplar biliyor
Ben aslında odama kapanıp sitem duygusuyla bir köşeye sinerken
Onlar beni hiçbir şeyin sarsacağını akıllarının ucundan bile geçirmiyor

Ağladığımı kimseye söyleme anne
Onlar bunu hiç bilmiyor
Onlar için ben en sağlam köprülerden daha sıkı bağlıydım hayata

Ne zaman tanıdım seni diye düşündüm dün gece
Bulamadım
Sanki hep vardın bir yerlerde
Saklanmış
Ve bir anda
Ortaya çıkmıştın
Sen Zamanda bulamadığımsın...

Ne kadar seviyorum seni
Sevgi... Aşk...
Tutku... Hayal...
Sanki hepsinden de öte
Kalbimde
En derinde
Bir Duygusun Sen
Adını Koyamadığımsın...

Bitecek ve gideceksin bir gün
Biliyorum ama önemi yok
Sen bende sonsuza kadar kalacaksın
Ama
Ben sende olacak mıyım
Bir soruyum
Sen de
Cevabını bulamadığım...

Beni güzel hatırla!
Bunlar son satırlar...
Farzetki, bir rüzgardım, esip geçtim hayatından
Ya da bir yağmur sel oldum sokağında
Sonra toprak çekti suyu...
Kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için.
Uyandın ve ben bittim..



Beni güzel hatırla!
Dizlerimde uyuduğunu düşün,
Saçını okşadığımı, üşüyen ellerini ısıttığımı,
Mutlu olduğun anları getir gözünün önüne.
Boynundan öptüğüm dakikaları...
Birazdan kapını çalabileceğim kişi olduğumu düşün
Saşırtmayı severim biliyorsun.
Bu da sana son sürprizim olsun.
Şimdi, seninle yaşanan günleri ateşe veriyorum
Beni güzel hatırla.
GİDİYORUM..

Bilemessin ki


Seni nasıl sevdiğimi ,Bilemessinki,
Özlemek nasıl olur , özlemeyince ,
Hayal etmeyi ,Hayallerde Yaşamayınca,
Her nefeste hava gibi,su gibi içmedikce ,
Bilemessinki !,

Nereye baksam sen varsın ,
Rüzgarda kıpırdanan her yaprakta ,
Denizde oynaşan her dalgada ,
Semadan yere düşen Her Damlada ,
Göremessinki !

Sevdam bana hergeçen gün keder versede,
Şahit olan herkes sen aşıksın desede,
Her parlayan hüzmeye sen diye süzülsemde
Sana her saniye seviyorum desemde ,
Duyamassınki !

Gördüğüm her rüyayı sana yorsamda,
İnsanlara umarsız seni sorsamda,
Akan Gözyaşlarımla kendimi Boğsamda,
Ömrüm boyunca her gün sen diye solsamda
Sezemessinki !
Sensizliği Sevgilim Sen bilemessinki !

Bu yazı gerçek bir aşk hikayesini anlatmaktadır ve yazıların hepsi aşık delikanlının günlüğünden alınmıştır :

10. sınıf

İngilizce dersinde yanımda bir kız oturuyordu onun için 'benim en iyi arkadaşım' diyordum... ama ben onun ipek gibi saçlarına bakıp onun benim olmasını istiyordum... Ama o bana benim ona baktığım gözle bakmıyordu bunu biliyordum, dersten sonra kalktı ve geçen gün sınıfta olmadığı için o günün notlarını istedi ona notları verirken bana teşekkür etti ve yanağımdan öptü. Onu sadece arkadaş olarak istemediğimi bilmesini istiyordum, onu çok seviyordum ama söyleyemiyordum nedenini bilmiyorum ama çok utanıyordum...

11. sınıf