Yavuz Yılmaz
AYRILIK
ayrılık üzerine milyon kere yazılmış yazılara ve söylevlere rağmen ayrılık işte kendi içinde bir yara bir tufan bu gibi durumlarda ne yapılır nasıl yaşanır oda bilinmez uyursun onunla yersin içersin senin yalnızlık gibi bir dostunun büyük kardeşidir kabullenmek güçtür olmaz dersin olmamalı bu olanlar gerçek değil bazı zaman susar içinde kanarsın bazı zaman ise çekilir bir köşeye ürkek bir şekilde ağlarsın içinde yüceltiğin o mabedin kutsal ruhu yoktur artık zaman tersine akmaya başlar hatıralar an ve an aklındadır neden nasıl suruları o kadar sarar ki çıkmazların içinde boğulursun o an hayat ile bağlantı kesilmiştir kalbin içinde kamikazeye uğramıştır ve beyin tüm mantığıyla zedelenmiştir kollar ve bacaklar kendi haline çalışmaya başlar nerdesin nasıl yaşıyordun hiçte önemi kalmamıştır çölde bir vaha gibisin kalbinde yeni doğacak sen gelinceye kadar sen orda yaşıyor ve her an her saniye onunla ölüyorsun... ah kader olmasaydı bu ayrılık bu vedalı sözler koca yürekler yapranıp yıkılmasaydı şimdi sevilirmi bir daha sil baştan tekrar AYRILIK olacağını bilerek...